دستي فضاي سبز پريدن را
در پنجه اش فشرد
و جوهر پرش
در استوانه ي سقوط ،
فرو ريخت .
خون پرنده ، ايينه شد .
و ايينه
در بازتاب واژه ي پرواز
تا دره هاي حنجره ي خونبار
جاري است .
اينک پرنده ، اينک پر
و ايينه شکسته ي پرواز
وقتي که ميله هاي قفس را
از بر مي خواند ....